İşlenmemiş Günah
Sen geçerken nefes bile almazdık
Aval, aval dalgın dalgın bakardık Zalim baban bizi her gördüğünde Düşe, kalka dört bir yana kaçardık. Ne kadar farklı, ne kadar alımlıydın Hiç pas vermez üstelik çalımlıydın Tutkun olmayan mı vardı ki sana Gündüz düşte, gece rüyamızdaydın. Bir tarihin sona erdiği yerde Sözlerin anlamsız kaldığı günde Birden, bire kurudu tüm bahçeler Ağaçlar yaprak döktü gittiğinde. Öyle ki aşkın en muhteşemiydin Sen ki bizim yaşam sevincimizdin Belkide yedi renkli gökkuşağı Sen ki yangınlara, yağmur gibiydin. Bilinmez sözlerden şiirler yazıp Kaybolup gittiler göklere asıp Hiç işlenmemiş bir gùnahtı o Belki bir Melekti siluet kayıp... |