" BİR KIŞ AKŞAMI ( Arşivden )
Bir ocak ayı idi karlar yağarken,
Yok oldu umutlarım çilem doğarken, Karanlık sessizliği hepten boğarken, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... *** Hiç güldürmedi felek her gün ağlattı, Ufacık yaşta beni yetim bıraktı, Bin dokuz yüz etmiş üç ayda ocaktı, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... *** Yıkıldı tüm gök kubbe çöktü üstüme Bülbüller uçtu baykuş kondu gülüme, Yaş kırk ikiydi boyun eğdi ölüme, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... *** Ayım mahzunlaştı da güneşim söndü, Dünyam karardı birden mahşere döndü, On yedi ocak tam çarşamba gündü, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... *** Bir baba bu kadar çok sevilir elbet, Ney leyim dünya dolusu olsa da servet, Baba yerini tutmaz hiç bir güç kuvvet, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... *** Kuşaktan kuşağa hep sürer çilemiz, Babam yetim kalmıştı biz de yetimiz, TAŞGIN ım her gün dua eder dilimiz, Kaybettim babamı ben bir kış akşamı... ( C ) Zekeriya TAŞGIN Çilekeş ANKARA Şiirin İlk kaleme alınış Tarihi: 12/09/1977 Düzenleme Tarihi: 17/01/2022> S. 00:58:09-Salı Babamın Ölümünün 49.yılı anısına... |
Yok oldu umutlarım çilem doğarken,
Karanlık sessizliği hepten boğarken,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
***
Hiç güldürmedi felek her gün ağlattı,
Ufacık yaşta beni yetim bıraktı,
Bin dokuz yüz etmiş üç ayda ocaktı,
Kaybettim babamı ben bir kış akşamı...
Tebrik ederim
Yüreğine kalemine emeğine sağlık