Eski aşklar!
Hatıralar,bulutların yoğunlaşma haline karşılık
Tepemde bir karanlık his,o sisli,kararan bulutlardan Yıldırımın çakmasıyla oluşan sarsıntı,yüreğimde O eski aşklara bir bir perde açılır,hepsi tanıdık! Hepsi ama hepsi kendi dünyasında,hepside sessizce Yaşamaktalar bahşedilen yaşamı,yanındakilerle Hepsinin gönlünde o demler,tatlı bir anı,tatlı bir iz Oysaki hepsiyle yaşanmıştı,bitmeyecek sandığımız! Böyle midir hayatın seyri,bir ömürlük kısa nefeste? Yaşarken kederiyle sanmıştık,kendimizi bir kafeste Ya şimdi gözüme görününen gerçek,ölürken yalnızdı Bir insan yaşarken,yalnızlığın hüznünü tatmalı mıydı? Recep GÜLŞEN |
kalemine sağlık dost