Ne ümitle düşmüş idim yollara
Her çıkışta seni özlerdim ana
Güzel hayalleri ektim yıllara
Bu sefer daha çok özledim ana

Büyük Türküyeye gönül vermişim
Bu milleti canımdan çok sevmişim
Demekki çok büyük suç işlemişim
Böyle imiş benim kaderim ana

Şehirden şehire azık salardan
Çıkınına neler neler koyardın
Azığa mis gibi koku sarardın
Açardım çıkını koklardım ana

Ne çileler çektin büyüttün bizi
Çok güzel eğtimle eğittin bizi
Ne gece dinledin ne de gündüzü
Hakkınızı nasıl öderim ana

Devletime aşık bir öğretmenim
Al bayrağa bakar coşar yüreğim
Yedi yıl hapismiş meğer kaderim
Yazgı böyle yazmış ne derim ana

Ben yük oldum size buda yetmedi
Evlendirdin fakat daha bitmedi
Şimdi birde mahpushane eklendi
Böyle imiş benim kaderim ana

Şükür ben kurtuldum derken nihayet
Üstüme bir gömlek biçti adalet
Küçük Azra kızım size emanet
Bu yüzden bitmiyor kederim ana

Her gün seherlerde yüce Allaha
Derdimi dökerim yüce dergaha
Gölgeler hiç düşmesin al bayrağa
Vatanım bayrağım her şeyim ana

Arif gönül vermiş kutlu davaya
Gönlünü kaptırmış kara sevdaya
Türk islam sevdası yüce davaya
Karşılığı buymuş ne derim ana