BEN’likten kurtulmanın, günahtan soyunmanın, yaratılış sırrına vakıf olmanın, sevgi dağıtmanın, insan sıfatıyla sıfatlanmanın, meleklerle el-ele dolaşmanın, sonsuzluğa ulaşmanın, Rabb’imizin, kapısının tokmağını çalmanın, Allah’ın huzuruna varmanın,.. hem derdi ve tasası, hem ilacı ve devası ve de şifâsı.. Rabb’imize karşı olan, SIDK ve SAMİMİYET ile İHLAS ve İLİM ile yapılacak deruni bir YAKARIŞ’tır!.. Sen de, hiç böyle deruni yakarışlar yapar, Arş’a merdiven dayar ve Rabb’imizin, kapısının tokmağını.. çalar mısın?

(ilahi)

YA, RABB!.. SENİ, ANINCA...

ŞİİR NO: 103 * 17-12-2008

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, isterim,
Bütün zerrelerim ile titremek;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, beklerim,
Saçımdan tırnağıma dek, ürpermek.,,

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, umarım,
Bütün günahlarım ile affolmak;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, sanırım,
Sevginin okyanusunda kaybolmak...

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, özlemim,
İlminden ve hikmetinden, feyz almak;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, düşlerim,
Ben her an, SEN’in ile SEN‘de, olmak.

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, hislerim,
“Sır deryası’na” birazcık yaklaşmak;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, bilirim,
İsyankâr nefsim ile hesaplaşmak.

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, korkarım,
Bir lahza bile, SEN’den ayrı kalmak;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, beklentim,
Cennetin’de, SEN’i seyire doymak.

Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, teşvik et,
Benim, Vird-i Zebân’ımı kabul et;
Ya RABBİ!.. SEN’i anınca, SEN lütfet...
Bunu; İSTEYENLERE DE, NASİP ET. (amin)

18-11-2009 SAAT:07:07 Konak-İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])