Promil / Gittikçe Cıvıtan Şiirl – (0 promil) önümde boş bir kağıt / elimde bir kalem, masanın üstünde içi boş bir kadeh / bir boşluk ve gecenin sıyrıkları.. birkaç imge, bir / iki imgelem.. ll – (50 promil) saçlarımda kırağılar / sıkıntılar kaşığımda acı, çatalımda elem, yüreğim yanardağ yamaçları.. tükendikçe ben / sanadır ve tükenen içkiyedir özlem.. lll – (180 promil) yalnızken içmemeli insan, yalnız da kalmamalı / koku yapıyor kalkıp ekşimiş imgeleri ve acıları toplamalı masadan.. bakkaldan / bir şişe şiir daha alıp gelmeli, kapanmadan.. yepyeni acılara, tertemiz bir örtü sermeli, kanım iyice buharlaşmadan.. lV – (260 promil) (ilk imgeyi soymalı önce.. sıkıştırmalı iyice / gözlerine tutup geceyi, ne demek istiyor / iyice anlamalı.. komserim kızar sonra, anlar şiirden, “ intikamı meşhurdur “ komserimin, bu şiir çok iyi olmalı.. V – (koma) neden düşüyor bu kalem elimden? sen de kimsin ablacım? ellerin ben de kalmıştı diyen! ! kim ısırdı şiirimin ucunu? komserim! bu durumu.. hıkk.. üst makamlara mı sormalı? en iyisi bu dizede kesmeli kavunu / pardon şeyi..? ! ! bitirmeye uğraşmamalı şişeyi, şiiri, çöpe atıp yatmalı.. Vl – (ifade) hayır, komserim.. ben.. şiirle vurdum adamın kafasına, şişeyle değil / bir yanlışlık olmalı, şiir öldürmez adamı.. yaaa! ! aşık mıymış adamcağız? ! ! nerden bilebilirdim, komserim.. neyse kesin cezamı..! ! |
günaydın üstad