GÖZLERİM
Yine duman olmuş karşıki dağlar.
Bir hoyrat rüzgarla kurumuş bağlar. Bülbüller ah eder gülüne ağlar. Onların ahları yakar yüreğim. Bir kasvet sararki inceden ince. Hayelleri göz önüne gelince. Kalbe giren ayrılmıyor gidince, Hasret ateşiyle yanar yüreğim. Baharın sonunda gelir soğuklar. Ayrılır dalına küser yapraklar. Dağlardan aşağı inince karlar. Kapanan yollarda kalır gözlerim. Her kışın sonunda gelir ya bahar. İçime yeniden bir umut doğar. Ayrılık ateşi yüreğim dağlar. Gece gündüz durmaz ağlar gözlerim. Gözlerim ufukta ararken seni. Uzaklaşıp giden o hayelini Yitirdim kendimi o günden beri. Yollarını gözler oldu gözlerim. |