GURBET
Doğduğum memleket tüter gözümde
Sılayla aramı bozandır gurbet Geçinip gitsek de eldir özümde Çatıp kaşlarını kızandır gurbet Küf kokar geceler yatılmaz olur Hasretler zihinden atılmaz olur Aldığım lokmalar yutulmaz olur Dertleri boğaza dizendir gurbet Özlemle çevrili sağım ve solum Kırk yerden kırıktır kanadım kolum Şaşıp memlekete çevrilse yolum Dizimin bağını çözendir gurbet İçten çürüyorum bilmez el-alem Tersine çağlıyor umut şelalem Baharı bir alem yazı bir alem Beynimde dört mevsim gezendir gurbet Gücüm azaldıkça zulmü artandır Fikrimi inceden oyup yırtandır Çileyle sabrımı koyup, tartandır Gözümden yaşları süzendir gurbet Ali ERDİNÇ |