Ruhumun Kıyısı
Hatırla!
Ruhumun kıyısına vurduğunda zeytin zamanıydı Özgürdü yıldızlar Özgürdü düşler Yapraklar üşüyordu Uzundu gece ay ışığında huzur vardı Bir kum tanesi yalnızdı ve içime hüzün savuruyordu Gözüm gözünde Sözlerim ırmak gibi billur akıyordu Kaypak ve soğuk çakıl taşlarına sarılmış ısrarla hayata tutunuyordum Hatırla! Ruhumun kıyısına vurduğunda zeytin zamanıydı... |
Aralık sonu ocak başı galiba zeytin zamanı....Çok güzel olmuş bu "zeytin zamanı"...Tıpkı "İhlamurlar açarken" gibi...
Kaleminize sağlık..