UTAN İSTANBUL
Yağmur yağar sokakları ıslanır,
Sel sele gidiyor bugün İstanbul. Bir çocuk duvara sinmiş yaslanır, Kimsesiz bu garibe sarıl İstanbul. Bir simit vermişler ağzında lokma, Titreyen gözlerle yüzüme bakma. Çocuk bu halini gözüme sokma, Bugün beni azarla darıl İstanbul. Taşlara cıbıldak basmış üşüyor, Gökten yağmur değil azap düşüyor. Senin hakkın nerde kime düşüyor, Bu garibin üstüne yağma İstanbul. Hani benim annem, nerede yuvam? Bu sessiz çığlığı yokmudur duyan? Uyan kaldırımlar taş duvar uyan, Ölü doğur bugün doğma İstanbul. Soğukmuş garibin bakışı soğuk, Elleri çekingen seside boğuk. Evi kaldırımda belki bir koğuk, Sende bunu görde utan İstanbul. Mustafa Kurt-25.07.2018 |