AĞAÇ
Bir ağaç idim yabanda
Öyle bir fırtına vurdu ki Eğildim büküldüm dayanamadım kökten söküldüm Bir arif buldu beni Toprağa ram olmuşken Kaldırdı okşadı sevdi yerime dikti ve gitti Bunalmıştım kurumak üzereyken Bir veli geldi yanıma herkesin deli dediği Has mı has bir veli Bir ömür terketmedi Senelerce dertleştik Bir seher vakti sustu göçtü gitti dert ortağım Güz vakti idi ben de öldüm onunla Şimdi her yaz meyve veririm Onun canı için ve Her güz ölürüm onun gibi Her bahar yeniden dirilirim Haşr günü misali Söylerim bende eğleşenlere Deli dostum o velinin adını Hesap günü adını söyleyin Dert ortağımın Rabbime Ve veliye deyin ki onu çok sevdim ve asla unutmadım ARSLAN YILMAZ 11.12.2019 İstanbul Dilemma dan |