HENÜZ FERMAN YOK
Benim hasretliğim bir ömür boyu
Neyleyim ki muhibbi’mden eman yok Kar rengi olmuştu döküldü çoğu Yolam desem saçlarımda derman yok Arzum var eteği süslü dağlarda Çiğdem Nergiz sümbül açan bağlarda Benim sılam şimdi nev_i baharda Gidem dedim dizlerimde derman yok Hüzünler kapladı dört bir yanımı Gazze’de siyonist döker kanımı Batasıca batı eyler yardımı Cihad farz da emir veren sultan yok Esarete mahkûm nice mazlumlar Kısıktır sesleri duyuramazlar Müstekbirle harptedir mustaz’aflar Zafer Allahındır henüz ferman yok Dünyayı yeniden kursam diyorum Cümle zalimleri vursam diyorum İnsanlığa huzur salsam diyorum Ğaflet zulmü aşmış görüp duyan yok. Arslan Yılmaz 06/10/2024 İstanbul |