www.youtube.com/watch?v=rm9coqlk8fY

Karanlığın
ulaşamayacağı
masumiyet yoktur
son nefesini
veren bir kelebeğin
tenime dokunuşu bile
bir canavarın dişlerini
yaratır geceleyin
bir ağacın altında
ölüme hiç bu kadar
yakın olmazsın
hele ki bir ormanın
içindeysen
tüm şiirselliğini
yitirir
cennetin içi
ateşlerin
sınırına dönüşür
bir akşam saati
ve gözlerinin
suyun üzerinde
yansıması yerine
iblisler
bir yelkenli kadar
düşkün olur denize
güneşin eksik kaldığı
her şey
özgül ağırlığını
bir salıncakta
unutur akşamüstü
ne kadar hafifsen
dünyanın ağırlığı
o kadar
yük olur üzerinde
karanlık
ışığın elini
bırakmak zorunda
kaldığın an
elle-tutulabilir
bir korkudur
dokunduğun her şey
sana uzak
kendisine dönüşür
şarkının devamı
için ışıkları kapa
şiire başlamak için
şarkıyı aç
kaldığın yerden
devam etmek için
güneşe içinden selam
verecek kadar
kafayı yemiş ol
deliliğin
hafifletici sebepleri
görünmez kanatlarındır
güneş ise
sihirli yoldaşın
ateş böceğini
yakalamanın dayanılmaz
karanlığı vicdanındır
sahneye uzak
olduğun kadar
yakınsın gösteriye...



İlker ÖZDEMİR