OY YAYLALAR, YAYLALAR
Dede çok sinirlemiş, ölümüne verilen mücadeleye,
Boşa heba olup giden onca emeğe,
Haykırmış isyanını, İnsana değil sanki duvara söylüyoruz yahu;
Neme Lazım ille de işine geldiği gibimi davranmak mı,?
OY YAYLALAR, YAYLALAR.
At dışkısını ayıklayıp, açlığımızı giderirdik,
Açın halinden de, tokun halinden de anlardık,
Vatan için, sizin için yarınlar için mücadele verdik,
Elini vurarak masaya, namerde muhtaç olmamak için direndik,
OY YAYLALAR, YAYLALAR.
Erdirneden, karsa ayakta ,vatan içindi içindi ne yaptıksa,
Anlamak mı istemiyorsunuz, Çanakkale Dumlupınar’da,
Boş vermişsiniz bugünden, yarını da umursamadan,
Heybetlenerek dede, bize dokunmayan yılan bin yaşasın,
OY YAYLALAR, YAYLALAR.
Uzun sürmez başkalarına muhtaç olup köleleşmek,
Bir gün gelecek başınızı taştan taşa vuracaksınız,
Uğrunda çan verecek bir karış toprak bulamayacaksınız,
Parmağını sallayarak, bu vatanı peşkeş çekmekle rahat mı uyuyacaksınız,
OY YAYLALAR, YAYLALAR.
Ben giderim başım dik, geçmişimle vicdanım rahat,
Söyleyin ki ne kazandınız ki, ne anlatacaksınız, geçmişinize ne bakarak,
Anlamadınız mı, sömürülmeye açık, özgürlüğe çok ıraksınız çok ırak,
Başını kaldırıp acı, acı gülerek dede;
Gün gelir, uğrunda can verecek ne bir TOPRAK nede bir BAYRAK........OY YAYLALAR, YAYLALAR.