BEN NİYE VARIMbir sen vardın dünyamda, andıkça , gözlerim benden muaf ağlar, sesini hatırlamaya çalıştıkça, kulaklarım, işitme yetisini kaybeder, bir de endişe içinde yarım, sesine kurban olduğum, en tatlı yanım , bir kızım der, ben ölürüm, vazgeçilmezim, annem, işte beni ben yapan , anaların anası, sultan annem, ağrımı, sızımı damlarken ,tutan, beni, ben yapan , anaların anası, sultanım, bir de beni en çok acıtan, bozuk para gibi dağıtan, yaşamak olgusunu elimden alan, anne derken, anne diyenimin olmayışı, varlık içinde yokluk çeker mi ? insan evladı, ben çektim, insan olduğumu unutarak, insan bazen, en çok da umutsuzluğun zirvesinde yürürken, anlar ve dökülür bir çift göz “ben niye varım” Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |