Gönül küstü
Olmasan da sevdan bitmez
Ayak gitse, yürek gitmez Nere gitsem kabul etmez Yörem sensin; iller küstü Sensin benim ilim, obam Selam vermez dost akrabam Kızdı anam, sövdü babam Örf, adetim, törem küstü Yürekte özlem’im azdı Bana kıştı, sana yazdı Sevenlerim hepsi kızdı Gardaşlar, bacılar küstü Gayri Gönül kuşum uçmaz Hasretin var benden kaçmaz Bağım da çiçekler açmaz Koku vermez; güller küstü Zorla yesemde faydasız Yediğim, içtiğim tatsız Bal olsa zehirden farksız Tad almıyor; dilim küstü Kimse bilmez neden niye Aşkımdan döndüm deliye Bir yuva kurmadım diye Bana anam, babam küstü Ben kimseye kırılmazdım İstemesen ayrılmazdım Bahtsız bir kul sayılmazdım Sevdan vurdu; Kader küstü Senden sonra yüzüm gülmez Sen bilirsin, eller bilmez Ben bana baktım görünmez Aynalar da bana küstü Yoluma ışığın vurmaz Yıldız derim, kayar durmaz Sensiz gecem, gündüz olmaz Ay karardı; Güneş küstü Şarkılarım seni Söyler Şiirlerim sana ağlar Sensiz geçti, bitti Çağlar Gençlik gitti; yıllar küstü Sana yazdım gecelerde Seni gördüm yücelerde Nağmelerde, hecelerde Şarkım küstü; şiir küstü Yüreğime diyemedim Gönlümü güldüremedim Sende kaldı alamadım Yürek sustu; Gönül küstü |
gönül ferman dinlemezmiş dedikleri bu olsa gerek.
Tebrik ediyorum.
Esen kalın.