BUL BANA EVLAT
Yalan ile gerçeği ayırmak zordur.
Ayrılık sancısı, bitmeyen kordur.
Sanırsın ki sana sadık olan yardır,
Oda sana zulüm eder, ağlatır evlat.
Etten bir duvardır, bizim tenimiz.
Kimse bilmez nice olur, garip halimiz.
Kimimiz dost görünür, kimimiz ise zalimiz,
Düğümü çözersen, gel bana evlat.
Kula kulluk eden insanlar birdir,
Pir sultanı kahra eden, narin bir güldür.
Yalanım varsa, vur, vur beni öldür.
Dünya kimin malı, kime kaldı, bul bana evlat