Ey Sevgili Kara Gece
Ey sevgili, ey vücudu gül ve diken
Ve yine ey gözleri hüzünlü sevgen Sonsuzluğa doğru uzanan beyaz el Karmaşık duygular ve savrulan tenler Ey gülü endam, ey safa süren evcan Ve yine bakışları berrak ve saydam Karanlıkları delip geçen kırık bir cam Salınarak önümden geçip giden aydan Ey sabahı nur, ey gökyüzündeki billur Ve yine yorgunluktan sallanan dallar Belli belirsiz uçuşup duran beyaz ruh Kendine kızıp duran sorumsuz şuh Ey zamansız zaman, ey kara duman Ve yine ağlaşıp duran kırık endam Sarılarak uyanan kara gece ve ay Ve yine ve yeniden umutlanan adam Ey beklemekte olan, ey sabırsız ateş Ve yine yanmakta olan kapkara taş Çılgınca çarpışmakta olan kafa ve baş Ölüm ölmekte ve amansız süren savaş |