Kanser
Kazınmış aklıma her bir kelime.
Unutmaya çalıştığım şeyler kabusum olmuş, Her saniyesi gözümün önünde. Unutur gibi olunca hatırlatıyor kendini hep. Nereye kadar can yakacak bu lanet? Uyuşturduğum duygular uyanıyor ara ara Hiç beklemediğim anlarda… Sımsıkı sarıldıklarım yalan çıkınca teker teker Tüylerim diken diken olmuş… Unut heyhat! Unut! Sil kötüleri artık! Yeter işkencen Kendini cezalandırman yeter. Yen bu kanseri, Ne öldürüyor ne de diriltiyor… Bok yoluna giden senelerin hesabını kim verecek ki? Sadece bırak işte artık. |