D İ N v e T Û B A A Ğ A C I
TÛBA veya TÛBÂ AĞACI
Rivayet olarak, Cennet’te bulunan ve kökü göklerde, dalları Yer’de bulunan ağaç. Yahut da, aşağıdaki şiirde olduğu gibi ben mecazi olarak kendi bakış açıma göre kısmen açıkladım. İşte, benim bildiğim, hayalimde canlandırdığım TÛBA AĞACI’mın küçük bir portresi. D İ N v e T Û B A A Ğ A C I ŞİİR NO: 88 ** 09-12-2008 Din, ULU bir ağaçtır!.. Göklerden, yere dik iner, Kökü LEVHÎ MAHFÛZ’dan, tam dört kitaba döner... Entropi ve zıtlar’ın, değişmez kanunuyla, Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an’la, DÜNYA’ya iner... Ağacın gövdesi, milletlere düz bir YOL’dur, Kökü kalın, indikçe ucu incelen DAL’dır!.. Dallar, her SOY’un kendisine aldığı PAY’dır, Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an, bu SOY’LAR’a iner... Her dal, gittikçe incelen dallara dönüşür, Daldaki her bir "KUŞ(!)" SOY’una göre, ötüşür!.. Bazan neş’ede, bazan da kederde buluşur, Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an’dan bir nasip seçer... Mürsel der. TÛBA AĞACI, mahlûkun yapısı, Gönüle bir dolarsa, "Hakikatin sancısı!.." İMAN’ın sonu Cennet, var tam sekiz kapısı, Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an, inananı DÊRLER... (1) Gövdeden bazan, çok "çapraşık dallar(!)" da çıkar, Her çıkan bu "zayıf dal(!)" yanlış YOL’lara sapar!.. Önce felsefesiyle, bir çok YENİ DİN çıkar... Tevrat, Zebur, İncil, Kur’an, bunlara, "KÂFİR" der... 15-01-2008 SAAT:00:10 KONAK-İZMİR (1) DÊRLEMEK: Toparlamak, bir araya getirmek, bir gaye etrafında birleştirmek. Mürsel münevveroğlu ([email protected]) |