Yalnızlığın karanlığından çıktığım gün
Biliyorum,
Sen de
Bil
Ki
Kimse
Olmayacak yanımda
Kuru kalabalıklara karnım tok artık,
Hiç kimse
Hiç bir
Şeyi
Hak etmedi çünkü,

Koca bir ömrün ertesinde
Acı bir tecrübe
Var ise eğer
Akılsız
Bir beynin
Güzel
Bir düşünce
Yetmiyor beyim,
Kalp ise
Hiç,

Eğer ise
Hayat dikenli bir mayın,
Sorma daha
Neden
Sana
Hep
Oklar yöneltilmiş
Çünkü herkes kendince haklı,
Sen
Aptallığınla
Kalırsın
O
Kadar
Bu kadar
Şu kadar,
Görünen köye
Kılavuza daha ne gerek var,

Bıraktım
Tepinsinler
Hatalarımın üzerinde
Tatmin etsinler iç dünyalarını
Aynaya baktıklarında
Güzel görsünler
Kendilerini,
Ne de
Olsa
Bulunmaz
Hint kumaşları onlar,

Yalansız dünyayı
Gerçek sandım
Meğerse
Bir hayal imiş
Sızlayan düşlerimin içinde...

* Berlin, 15.12.2021 *

Talat Özgen