NE KALMIŞSA
Kızıl bir günbatımı akşamındayım yine
Mavi düşlere yelken açmada ruhum Canımı acıtan sancılara inat, Esaretten kurtulup, Bastırılmış duygulardan arınıp, Tabulardan , törelerden uzaklaşıp, Bir, bir haykırmak geliyor içimden. Geçmişe dair duygularımı. Evet, nasılsa geçer kelepçe izi diyorum. Ve, nasılsa unuturum tutsak günlerimi, Artık geriye bakmak yok, Yeni umutlar yeşeriyor içimde yaprak misali Yarınlar benim için gelecek ümidim var. Yaşayamadığım kendimi yaşamak, Mutlu olmak hayalim, Geç olsa da takvimler. Artık toparlanmalıyım, Hızla geçmeden zalim saatler. Çıkmalıyım erkenden yola. Kimselere aldırmadan, Yürümeliyim dikensiz yollarda. Bu benim hayatım demeliyim artık. Beni ben yaşamalıyım. Geride kalan ne varsa, Ve ne kalmışsa… 16/8/2008 |
Hızla geçmeden zalim saatler.
Çıkmalıyım erkenden yola.
Kimselere aldırmadan,
Yürümeliyim dikensiz yollarda.
Bu benim hayatım demeliyim artık.
Beni ben yaşamalıyım.
Geride kalan ne varsa,
Ve ne kalmışsa…
İŞTE UMUT BU HÜZÜN ÇİÇEĞİM
YARINA UMUTLA BAKMAK
SAYGILARIMLA