Dön Gel
Be ki dalları kurumuş ağacım
Sensiz susuz açım Ben ki bir bebek gibi çaresiz Ve sana muhtacım Yanmışım yanayım Yıkılmış sarayım Nerelerde kalayım Dön gel dön gel... Solmuşum solayım Cana belayım Kurban olayım Dön gel dön gel... Hasret rüzgarı gönlümü yıkar Başımda yağmur dinmiyor kar Sensizken zaten yaşamıyorum Ecel gelse ne çıkar Solmuşum solayım Cana belayım Kurban olayım Dön gel dön gel... DERBEDER-HAZANİ 25.08.1985 Çakıllı/Vize |