SANDALYE DUVARLI EV
Ne güzel anlaşırdık
Çamurdan yaptığımız insanlarla çocukken! Söğüt dalından atlarla, Bez bebeklerle… Biz baba olurduk kızlarsa anne. Kimimiz huzuru Kimimiz huzursuzluğu. Evimizde ne yaşamışsak Onu taşıyorduk yuvamıza! Ancak hep sevgi vardı özünde. Üstü örtülü İki sandalye arası minik odamızda. Hiç kimse ağlatmazdı bizi, Hiçbiri yakmazdı canımızı Babamızın azarlaması kadar Dedim ya! Hep huzuru bulurduk Sandalyeden duvarlı odalarda. Kimden, neden saklanıyorsak? O çocuksu aklımızla 07.12.2021/Samsun İbrahim COŞAR |
Biz de kavaklıkta kavaklara örtü gererek ve sokağımızda ise taşlarla çevreleyerek ev yapardık. Ve daha neler..
Tebrikler,
selam ve saygılarımla..