HÜZÜNLÜ BİR ÇIĞLIĞIM BEN
HÜZÜNLÜ, BiR ÇIĞLIĞIM BEN
Bu gece karanlıklara anılarımı yükleyip.. Uykuya direnen gözlerimle.. Acı çekmeden özlüyorum seni.. Zamanın hep sana doğru akmasına.. Sensizliğimin bu bıçak yarasına.. Duygularımın, umutlarımın yenilgisine.. Öyle çok alışmışım ki, bu zamanın ayrılık sürecinde.. Sancısız özlüyorum artık, tüm yaralarıma rağmen.. Yüreğimin aynasında sana dön diyemezken.. Kırılan her parçada sevdamızı özlüyorum.. Hüzünlü bir çığlığım ben! .. Yokluğunda hiç aydınlanmayan günlerim.. Sadece ikimize sakladığım ruhum var.. Kendimden bile gizlediğim tutsaklığım.. Sana ait izlerimle Hep bende kal istiyorum.. Özlemin koynunda büyütüyorum seni.. Hiç bir avuntu soğutmuyor yüreğimi.. Yoksun ya... Siyah gölgesine düştüğüm gecenin.. Kaybolan sabahı yokluğun. Duru bir suskunluk içindeyim Aradığım sen, kaybettiğim sen.. Ömrümden verdiklerimle. beyaz bir örtüde.. Ve, geri kalanlarla Bana bıraktığın yerde, Hüzünlü bir çığlığım ben! **(Cangülüm) ** 01/02/2012 Nebahat KILAKAY |