Giden yolcu kalan perişan
İnsan yüreğinde bir çift kundurayla yaşar mı rüyonika?
Ben yaşadım ayrılığın çizmelerini yüreğimi çiğnerdi basa, basa Kanardı içim parça, parça Bir merhaba’sı doğrulturdu belimi Yine sırtıma atardım aşk heybemi Çisil Çisil damlardı kan terim Off bile demezdi bedenim Yalın ayak bastım umutsuz dikenlere Bir gün düşeceğimi bildiğim halde Bir gölge belirdi uzaklardan Kuruyan dudaklarımdan bir tebessüm akar Gözlerimde raks eden umutlar İçim zil zurna aşık Yar yalın ayak gelmiş beni karşılamaya Bir çift kundura koydum yoluna Kapattım gözlerimi sırtımı döndüm umutsuzluğa Haydi bre ey arsız kalbim Giden yolcu kalan perişan Feride Açar |