Gülmeyen Kader
Gülmeyen Kader
Ömrümü tükettim boşu boşuna, Bana kaderimin güleceği yok. Vuslatım hayâlmiş, bi anlasama! Bana kaderimin güleceği yok. Neler çektim neler bir kul elinden, Çok illallah ettim sivri dilinden. Peşinden koşarken şaştım yolumdan, Bana kaderimin güleceği yok. Mecalim kalmadı şu sol yanımda, Kâlbim havlu attı, saklı kınında, Ümidi mezara gömdüm sonunda. Bana kaderimin güleceği yok. Belki, o kul kapı çalar ya dedim; Ne hâle düşürdü, anlar ya dedim. En sonunda yüzüm güler ya dedim, Bana kaderimin güleceği yok. Bisutun Dağları delinmez mi hiç! Yüreği Yaradan hele versin güç! Söküp almadıysan sendedir ki suç, Sana kaderinin güleceği yok. M. Semercio |
Hoş bir eser okuduğumuz
Kutlarım kalemini ve eserini, yalansız ve riyasız
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal