Rüzgara Karışan Küldeyim Külde
Derdime tuz basıp deşme yaramı
Hicrana bulanan haldeyim halde Boğuldu gözlerim dert yağmurunda Dört yanımı saran seldeyim selde Vefasız elinde soldukça yüzüm Sevda meclisinde geçmedi sözüm Yandıkça yanıyor sönmedi közüm Rüzgara karışan küldeyim külde Kördüğüm olunca kederle bağım Yıkıldı o anda koskoca dağım Zemheriye döndü en güzel çağım Ruhumla bir kurak çöldeyim çölde Kader hayatıma kattıkça elem Yazmıyor güzeli şu dertli kalem Ağlıyor halime görünce alem Derdimle anılan dildeyim dilde Gezemedi bu can gül bahçesinde Dilim konuşuyor dert lehçesinde Açılan perdenin son sahnesinde Hiçliği oynayan roldeyim rolde... Gülseren MORKAN |