BKÇ - ÖLEN ÜZÜLÜR020. ÖLEN ÜZÜLÜR Bilinir ki, bu ay muharrem ayı Kerbela`da aklı kalan üzülür… Okuyup inceler kara sayfayı Azıcık vicdanı olan üzülür… Hasretlik çok yormuş yüreği tekler Umut merhametin yolunu bekler Neden gevelenip durur gerçekler? Bir farkına varsa yalan üzülür… Sırtımı hiç yaslamadım dayıma Şükür dedim ne düştüyse payıma Gem vurmazsa insan kötü huyuna Çakılır da yere kolan üzülür… Dede obbeş, torun seksen yaşında Bilmiyor ki nefsi neyin peşinde Vuslat mevzilenmiş köşe başında Eyvah arpacığa gelen üzülür… Umman`a kurduğu bin bir tuzakla Donatmış sofrayı havyar, balıkla O, sofrda fakir gelirmi akla? Bir lokma ekmeği bölen üzülür… Gönül gözleri kör, kulak sağırsa Yusuf`u kaç kisi duyar bağırsa Sevapları az da, günah ağırsa Yaşayan anlamaz ölen üzülür… Yusuf Giraz Oberhausen/ 26.11.2012 (Balık Kavağa Çıktı) |
Yüreğine emeğine sağlık üstat
___________________________________Selamlar