11.09.1980 Perşembe günü Atatürk’e sövenler 12.09.1980 öğleden sonra Atatürkçü oldular. Hele 15 Eylül günü okula geldiğimizde bizim Atatürkçülüğümüz çok geri kalmıştı.

BEN ATATÜRKÇÜ DEĞİLİM
Ben;
Nutku her gün okuyor değilim
İlkeleri;
Dilimde tespih başımda yastık değil Ata’nın…
Atatürk’ü kelime kelime ezberlemem
Teyp misali aynı lafları etmem

Dün Atatürk’e sövmedim,
Bugün de delicesine sevmiyorum Atatürk’ü
Atatürk’le yatıp kalkmaksa Atatürkçülük
Ben Atatürkçü değilim,

Kanunsuz iş yapmadım,
Atatürk’e sarılmam…
Beni kurtarsın diye,
Yalan yola hiç sapmam.
Kendi yolumda gider,
Gerçeği öğrenir ve öğretirim
İşte bu yüzden dostlar
Ben Atatürkçü değilim,

On bir Eylül günü Atatürk’e sövmemiştim
On iki Eylül günü de öğrenmedim Atatürk’ü
Özüm neyse sözüm de hep aynıydı.
Dün ne idiysem bugün de O’yum

Yıllarca proleter devrimi hayal edenler…
Durmadan sövdüler, yerden yere vurdular, ama;
Bugün herkesten çok Atatürkçü oldular
Hayret!
Nasıl da akıllandılar! ?

Yalan, riya, sahtekarlık en önemli işleri
Kalkan yaptılar Atatürk’ü her pisliğe
Başları sıkışınca
Sarıldılar Atatürk’e…
İşte bu adamların yanında
Ben Atatürkçü değilim!

Böyle Atatürkçüyüm desem
Atamın kemikleri sızlar yattığı yerde
Çünkü O fikirlerinde;
Yalancılık hırsızlık yapın demedi,
İlim ile fenni bize rehber gösterdi.
Akıl ile mantığı üstün tuttu her şeyden
Bakmadı milletine hiçbir zaman tepeden.

Şahsi çıkarı için kanunları yok sayanlar…
Şimdi Atatürkçüyüz diyorlarsa …
Yalan! ! !
Böyle Atatürkçüyü ne edeyim?
Bu yüzden işte…
Ben Atatürkçü değilim,

İlâhi takdir ile takdir olundu yurda
Sürünen bu milleti yedirmedi O, kurda
Yerli yersiz övenler fink atıyor her yerde
Dün neredeydi bu beyler? !
Şimdi nereden geldiler?

Ancak mı akıllarına geldi Atatürk sevgisi?
Yurt dışına kaçarken neredeydi Atatürkleri
Şimdi, yeni mi keşfettiler Atatürk ilkelerini?
Bu güne kadar kumda mıydı başları?
Bunca zaman başka dünyada mı yaşadılar?
Yoksa ağalarının talimatlarından mı çıkamadılar?

İyi bilin bunları ey aziz dostlar,
Öyle karar verin.
Beni sorarsanız bu ortamda…
Ben Atatürkçü değilim.

Atatürk bir peygamber değildi, hâşâ…
Zaten bir iddiası da yoktu.
Hatâsıyla sevâbıyla,
Doğdu, yaşadı ve öldü.
Fakat hâlâ,
Bazısı sahte duygularla överken,
Bazıları söverler durmadan.
Yahu, yeter artık yeter (be) !
Bırakın Ata’mı rahat yatsın yattığı yerde…

Leş kargası oldunuz arsızca saldırarak
Kiminiz yiyip yok etsin,
Kiminiz de bir şeyler koparıp kalkan yapsın diye.
İnsafa gelin artık, öldü o adam.
Hâlâ neyin kavgası?
Rezil oluyoruz el âleme!
Ben rezillerin yanında yokum!
İşte bu yüzden,
Ben Atatürkçü değilim.

Atatürkçülük göstermelik olmasın!
Var mısınız yeni Atatürkler çıkarmaya?
Var mısınız ülkeyi doruklara taşımaya?
Var mısınız kavgayı dalaşı bırakıp
Bu toprağı ter ile sulamaya? ? ?
Var mısınız yüce Ata gibi
Bayrağı ve ezanı ebediyen yaşatmaya?
Var mısınız?
Zorlamalı sözler yerine
Ata’nın ruhuna bir Fâtiha okumaya….
Var mısınız? Var mısınız?

***
Eğer yoksanız beyler…
Ben Atatürkçü değilim.
Ve de beklemeyin…
Atatürkçü olamam
Çünkü;
Atatürk’e sövsem zevk almayacağım gibi,
Yalandan övgüler düzüp alaya alamam.
Yani ben;
“Sizin bildiğiniz gibi Atatürkçü değilim.”
MUSTAFA YAMAN