Vadi Parkında 2
Vadi Parktayım yine; gücüle çıktım evden.
Hava birden buz kesti, yüzümü şöyle sürdü. Gidince mahmurluğum, kendime geldim tezden. Ağaçlar, otlar, taşlar her ne varsa ön gördü. Tan yeri bir ağarsa, seher hala sürüyor. Yağmurun kokusu var, ıslaktı kaldırımlar. Bugünüm farklı olsa, dünden kopya deriyor. Alışılmış sahne; monotonca çıkarımlar... Tutmuş köşe başını yine it sürüleri Ele başı ürürken hükmünü mü sürüyor? Böylece geçtim gittim; içimde dürtüleri... Soğuktan mıydı bilmem, yol yokuşlar seriyor. Bilen bilir bu parkı, sarıdır lambaları. Oldum olası bu renk bana hep kasvet verir. Yaklaşıyor bir gölge, göründü torbaları. Bildim; bizim bisikletli, genç de sayılır zahir. Sanırım o da her gün işe böyle gidiyor. Muhabbete dalınca trene bak geç kaldık. Saatime bakayım; o, on yedi geçiyor. Neyse ki zaman da var; Allahaısmarladık. |
Hava birden buz kesti, yüzümü şöyle sürdü.
Gidince mahmurluğum, kendime geldim tezden.
Ağaçlar, otlar, taşlar her ne varsa ön gördü.
Harika bir anlatım güzel bir dil kullanılmış
Okurken şiiri yaşadım sanki
Tebrik ederim
Yüreğine kalemine sağlık