Olmazmı hiç.? O hikâyeler değilmi ki dilden süzülenler. Bal katıp ağuyu yediğin günler, Bir ömüre sığamıyacak kadar büyük bir sevgi ile sevmişse o yaralı yürek, Gönül sarayı bu depreme dayanamayıp kırılmışsa eğer, Tamiri mümkün olmayan acıların vermiş olduğu sızılarla başbaşa kalan gönüle biriken gözyaşları sinede bir umman oluşturdu yıllarca, Yanan, hiç sönmeden yanan o kor'a ne demeli. Güzel bir anlatım olmasına rağmen okurken hüzünlendiğimi, boğazımda bir düğümlenmenin meydana geldiğini ve hüzün çiçekleri derlediğimi bildiririm. Kardeşim bu kadar hüzün mü yüklenmiş, bu dünya taşıyamıyacağı bir yükü omuzlarına nasıl yüklemiş, Tutunacak bir dal da vermemiş eline.!

Gönülden sevene, bir sevdâ olsa.
Acıları alıp, gözleri dolsa.
Ömrünü sunduğun, gidene yolsa.
Bir avuç hüzünmüş, sende biriken.!

Mazide yaşanan, gelse de geri.
Yoluna can katıp, serse de yeri.
Sevgisi kalıp da, dönse de beri.
Acılar harmanmış, tende biriken.!

Geçmişi silmeye, uğraşsan bile.
Sevdâyı söyleten, sendeki dile.
Bunca emekleri, savurmuş yele.
Gözyaşın çiğ olmuş, gülde biriken.!

Kardelen kardeşin şiirini okuyunca acizane dilinden dökülenleri güzel sayfana bıraktı. Kutlarım kardeşimin harikâlar damlayan şiirini. Yürek açmış kapısını, duygular taşmış, bizde duygulandık. Saygılar bıraktım sayfanıza.

kardelen26 tarafından 8/16/2008 2:13:33 PM zamanında düzenlenmiştir.