Su kuruyan yere can verir ya hani,,
Susadiginda yanar için,
Bir damla su arar nefsin,
Su ile kanar, gözünü açar,
Su gibi ömür istersin bazen,

Bir içim su, can verir toprağa,
Kuruyunca çatlar toprak,
Su ile coşar, rahmet ile filizlenir,
Hakk ile kendine gelir,
Ekin ile nimet verir,
Nimet, kendini bilen ile dile gelir,
Hamd ile ziyadelesir
Haktan gelen Rıza ile
Şükür ile Huzura yükselir,,

Kuruyan nefsimiz kadar,
Gönlümüze döndük mü hiç..
Ne ile kanar, ne ile coşar,
Aradığı huzuru, istediği muhabbeti,
Anlamak, sorgulamak,
İstedik mi hiç,,

Dil kuruyunca nasıl susarsa,
Gönül de kuruyunca susar,,
Konuşmaz lisan etmez,
Halini varlığını belli etmez.

Suya madde olarak bakınca,
Nefse tad verir,
Mana olarak yaklaşınca
Yönelirken aldigin niyetle
İlahi Huzura yükselir,,
Madde ile mana,
Tüm sır burada,,
İlahi gerçek, İstikamet
Aradaki farkı anlayarak yaşamakta

Susayan gönüllerimize dönelim
Yüz çevirmemiz gereken
Maddeleri bilelim,,
Yüzümüzü değil gönlümüzü,
Gerçek olan huzura döndürelim,
Gönlümüzün sesini duymak için
İlahi Huzura, tam bir teslimiyetle
Yönelelim,
Kıralım gönlümüzdeki zincirleri
Tutsak etmeyelim,
Nefsin elinde oyuncak,
Maddenin önünde
Kendimizi hiç etmeyelim,
Aslolan, varolan,
Gönlümüzde saklı olan
Lütfü cevher için
İlahi Rızayı bilelimm