Diz çöktük firakın namert yüzüne,
Neden tükettik yar,bu sevdayı biz.
Suskundur sözlerim,vurmaz yüzüne,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Ben sana yangındım,sen bana rüzgar,
Sen bana geç kaldın,bu bir aşikâr,
Bak ruhumu sardı,acılı efkar,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Nasıl yandığımı yarim bilmedin,
Gözlerimden akan yaşı silmedin,
Pişman olup bir gün,geri dönmedin,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Goncalar açıp da,hepsi gül oldu,
Nedendir bu sevda sana zûl oldu,
Seven gönlüm sana,şimdi el oldu,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Anılar kuş gibi maziye göçtü,
Ömrüm hüzünleri mey’lerle içti,
Yıllar insafsızca akıp da geçti,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Denir ki sevdadan izler kalırmış,
Şarkıda,şiirde sözler kalırmış,
Külünün içinde,közler kalırmış,
Ne olur hatırla,yarım kaldık biz.


Tuğal KÖSEMEN
26.Kasım.2021


Dost kalem katkısı : Teşekkürlerimle.

Gönül tarlasına,hasret ekerken,
Her gece uykusuz,şafak sökerken,
Sen orda ben burda,acı çekerken,
Bir düşün hatırla,yarım kaldık biz.
. . . .Aşık Lüzumsuz.