İŞTE O GÜNHani o ilk gün vardı ya, Annemle okula geldiğim gün. Korku dolu gözlerle, Ürkek bir kelebek gibi. Ayaklarım geri geri giderken, Sizi görmüştüm uzaktan. Hiç yabancı değildiniz, Yıllardır tanışıyor gibiydik. İşte o gün ısındım size, İşte o gün öğretmenim. En güzel tebessümle, Ellerinizi uzattınız ya bana: “Gel...gel...” diyerek. Kollarınızla sardığınızda, İşte o gün bağlandım size, İşte o gün öğretmenim. Göz göze geldiğimizde, Kalmadı kaygılarım. Gösterdiğiniz sıraya, Gururla oturdum. İşte o gün güvendim size, İşte o gün öğretmenim. Gülümsediniz saçlarımı okşayarak, Bulutlara kadar yükseldi başım. Bakışlarımızla anlaştık, Ve hemencecik kaynaştık. İşte o gün sevdim sizi, İşte o gün öğretmenim. Hani bir gün düşmüştüm ya, Burnum kanamıştı. Koşarak geldiniz telaşla kucakladınız. Kar beyaz mendilinizle yaramı temizlediniz. Acılarımı unuttum mutlu oldum kollarınızda. İşte o gün imrendim size, İşte o gün öğretmenim. Tanımadığım Ali’yi, İlk kez sizden öğrendim. Sonra; a, b, c ve bir çok şey. Hücre gökyüzü yıldızlar, Ufkum genişledi sayenizde, Evrenden de öte. İşte o gün inandım size, İşte o gün öğretmenim. Hep karşılıksız verdiniz. Paylaşmayı özveriyi dostluğu, Her güzelliği öğrettiniz. Sevgi paylaştıkça çoğalır, Acılar azalır derdiniz. Yıllarca mum oldunuz, Eriyerek bizi aydınlattınız. İşte o gün hayran oldum size, İşte o gün öğretmenim. Böyle başladı hikâyemiz, Sayende tanıştım kara tahtayla, Tebeşirle silgiyle. Mutluluğu tattım kalbinizdeki yüce sevgiyle. İşte o gün gıpta ettim size, İşte o gün öğretmenim. Seyfettin Karamızrak |