Beni yalnız koydun kaç mevsime
Kim bilir kaç mevsim kaldı ömrüme
Ben bilir Dünyamı karartan ömrümde Seven iyi bilir hasret ölümden Beni yalnız koydun kaç mevsime Kuru toprak suya bir gün erişir Gittiğin gün yara durmaz deşilir Sana erişilmez terk edişinle Beni yalnız koydun kaç mevsime Ey nazlı, nazlı yar saçın karadan Ne güzel yaratmış seni yaradan Bu gençliğin kalmaz kalırsın yalnız Beni yalnız koydun kaç mevsime |