KARANLIĞA DOKUNDUMiki üç gündü, belki de, iki üç saat mi ? iki üç dedim , ama ardına takı koyamadım, ne oluyorsa bu zaman dilimlerinde, aklımı yitirir gibi oluyorum, belki de yitirdim de , ayırdın ayrımına varamıyorum, akıl durdu, tıpkı bir saat diliminde, pil bitti, batarya boşaldı, biten bir şey var, ayrımın ayırdı yok, kimi zaman sorular sorulara, cevap versene, içim içime soruyor, cevapsız çınlama havada, öyle yalın kaldı, öyle duru ve saf, sonra o’na bakar gibi, sonra o’nu dinler gibi, gecenin kollarına, beşiğinin yollarına, uzandım , bir bebek gibi dokundum karanlığa, anne demeni bekledim … Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |
Gönlünüze sağlık.