Klasik
Huzur ahşap bir ev gibi kaldı sel altında,
Doğru konuşma, vururlar seni bel altından, Kim bilir neler neler dönüyordür el atından, Karamsar değilim ancak notlarım yer altından. Çalınmış geleceklerin olacak mıdır iadesi? Yüzlerde görülmez oldu artık mutluluk ifadesi, Halkı yönetmemeli düzenbaz şeyhin iradesi, Belki de gerçek olmalı artık iki şehrin hikayesi. Haykıran kişilerin yetecek kadar yok sesi, Di mi? Kendini niye riske atsın kı tok kesim? Yaşayan ölüler görüyorum, bir çoğu obsesif, Gençlerin ruhu artık Dorian Gray’in Portresi. Ne zaman ekilecek umut vadeli tohumlar? Izdırap habercisi oldu artık yeni doğumlar, Bez fiyatları böyleyken bitmez maddi sorunlar, Bir rahat bırakmadı ki bizi babalar ve oğullar. |