SON NEFESTİR
Dindir ağlayan yakışlarını çevirme küle
Özlerini yığın yığın yığma, közlerinin Karlı dağlar nesine, külün sersem erimez Tınmaz, umursamaz, kımıldamaz rüzgâr! Savurmaz eserini. Dilimde senli dizeler uçuşur Kuş sesi çığlığında su sesi İçlice yankılanır yuvalarından kırılır kanatlar Hafifliğiyle konar Kaynamaz toprak yarasından akmaz gözeler Sıra dağlar geçit vermez sormaz vizeler Ağrısı diyar hasret başımda tüter Terk etmez beşerini. Eksen etrafı yörüngesinde, simli gökler altında Uçuşur allı turnalar, ağır hava beşiği ağıt türkü Eşiğinde sallanır sarkık kuşağı oyası Sırrı düşer mürekkebe, nakışların şiirselliğiyle Kamaşır gözlerim yas (d)okur Çıngırağıyla es verir, en zillisi zehirlisinden, Zerk edecek çaresiz… Yutmaz zehrini. Tutuklu kanım damarlarımdan saf Damlası dökülmeyecek zerre Soğuğunu gecenin yıldızlarla tutuşturur, yakarım Son vuruşu karışırken rüzgar gülü uğultusuna Sokulurum titreyen bedenimle ısıtırım kalbimi Kızıllığıyla tanın düşerim serin Son nefestir sensizliğim! Güneş, Örtmez üzerimi. |
Yürek sesinize gönülden tebrikler.
Her daim sonsuz saygı ve selamlarımla...