RUHUM
*
Mustafa çoban
Bir Kadir gecesi ilticası.
*

Elimi açtım ya şu gönül küskün.
Arkaya bakacak şeyi kalmadı
Bir affın bir veçhin senden talebi
Birde merhamete çok muhtaç ruhum
*
Gücüm yok,ameli bekleme Hoşgör
Ancak huzurunda ağlayabilirim
Sessizce yangınlar yükselir durur
İçinde oturup ağlaşan ruhum.
*
Derdim ne dünyadır ne içindeki
Küstü Gönül merakları kalmadı
Yalnızca talebim odur ki ey dost
Sen den inayetler umuyor ruhum
*
Nakşı âlemlerin vaveyla sına
İlgi iltifatta meyil siz ruhum.
En mutlu zamanım sana ağlamak
Seninle huzur buluyor ruhum
*
Mantıksız kavramlar kargaşasını
Belledi şu gönül derse hacet yok
Yalanlarla dolu hayalleri sil
Uslandı onlar dan usandı ruhum
*
Eksikli beşerim çirkinliğim le
Kararmış cemal’im kirliliğimle
Yine de Ümit var senden Ümit var
Seninle teselli buluyor ruhum
*
Hatırlatma nolur geçmiş isyankar asi
Hikayesi derin bir sen bilirsin
Utancı yüzüme vursa’da şu an
Senden şefkatini umuyor ruhum
*
Neyim ki yarı deli şaşkın bir çare
Muhteşem mülküne olur mu yare
Acizim deliler misali, kulum
Bir sana ağlıyor,seni seviyor ruhum
*
Farkındadır yarı deli şu aklım
Övgü’ye en layık kimdir biliyor
Bilmese ağlar mı sana gelip de
Sever mi bilmese aslını ruhum.
*
Ey o eksiklikten münezzeh olan
Ömrü matemimi talan ettirdim
Bir gözyaşım kalmış yalnız elimde
Selsefil önünde ağlıyor ruhum
*
Boynumu büktüğüm,zatından Emin
Güveni umudu zatındır senin
Kimse anmaz iken sevenim benim
Bir seni ölesiye seviyor ruhum.


*