KÖYÜN DELİSİAk kağıt üstünde oynadı Kalem. Beyazın inadına Kara yazdı Kara alın yazımı. Uçtu gönül bahçemden Kuşların prensesi Ne yavru kaldı, Ne yuva. Hazana uğradı dal ucunda Çiçeklerin hası. Düştü yollara gidenler, Gidip de dönenler, Bir gidip gelmeyenler. Her gidiş yürek yaktı, Burkuldu atardamarı kalbin. Gidemedi birisi, bir tanesi Bir elinde değneği Vurur taşlara, vurur da gülücük atar Bizim köyün delisi... Ertürk DEMİRCİ |