Senden Hatıra, Çizik Bir Plak Kaldı Bana!
Senden Hatıra,
Çizik Bir Plak Kaldı Bana! Yalnız, yorğun ve kırğın uyuduğum Her gecemin sabahında, Sensizliğin zemherinde Asitli kırağı yemiş Bir ruh haliyle, Çizik bir Kırk beşlik plak ritmiyle, Sağ elimin avucu uzanır Sol yanıma, Sonsuz bir vefa’yla dokunarak selamlarım -Gün sana aysın da; Sen neden hâlâ benim "GÜNAYDINIM"sın?- Eyyy uzağım, Vefasızım! Bana hep ızdırap olan, O acı hatıraları Elimin, Sevgimin sıcaklığı uyandırır diye de Düşünme Korkma sakın! Hem bundan Benim bu halimden Sana ne ki! Ne bileceksin ki? İrkilmesin sakın Bende ki o bomboş hâyâllerin bile.. Düşünüyorum da; Belki pişmansındır, Belki de masum! Bence; Yaşanabileceklerin tek katili "Sen" olmayan alğıların, O Anlamsız ego’n, Sorğulamaya korktuğun Tabuların dı! Sanma ki; Hâlâ seni yad etmem, Avuçlarımla Yüreğimde ki Sana dair iz’leri sürmem Ne ezik, hastalıklı bir saplantı Ne gurursuzluk Ne de aptallık değildi! Hem; Aptallık olsa ne olur ki? Aşkın binlerce ismi Binlerce hali’nden biri de Aptallık değilmiydi? Bu dizelerin öznesi, Bu inatçı ve yorğun çabalar, Bu şiir; Geçmişe saplanıp kalmak, Seni bulmak değil, Yalnızca, Sende bir türlü göremediğim Bulamadığım "Sen"de ki "BEN"i bulabilmek di!! 14:KASIM:2021 |