Hava su toprak
Sessiz kaldı su
yalnızlığı ile coştu kederi ile taştı acısı ile yıktı bütün setleri toprak ile yoğrulduk acısı acımız kederi kederimiz sesliği sessizliğimiz Feryadı feryadımız Doğumu doğumumuz cehennemi cehenneminiz oldu bir tutam hava ile dolu içimiz gök gürledi Arş yıkıldı 7 kat Sema alt üst oldu bir ağladı bin ağladık susuşu sessizliğimiz acısı kederimiz Işığı umudumuz Suyu hayatımız oldu özümüzde şu kutsal üçlü ile yorulmuştuk insan insan ile kırıldı kalpleri sözcüklerimiz ile yıkıldı ruhlar yalnızlık zindanlarına atıldı kötülük kapalıyken cümle alemi Umut edebilmek mutluluğa, sevince Umut edebilmek... Ve belki de yaşamak geçti içimizden |