Aşk Eserken, Yüzüme Hüzün Vurdu
Suç mevsimlerdemiydi ?
Hüznü, üzüntüyü, ayrılıkları, Sonbahar’ın üstüne attılar. Hüzün mevsimi diye baktılar. Sanki; Sonbaharda mı oldu, Bütün vedalar... Ben ise; Herkesin tersine, Seni sevdiğim gibi sevdim, Bu mevsimi de, Hüznüne rağmen sevdim. Hüznü sevmek nedir? Bilir misin ki sen ? Anlayabilseydin keşke, Mevsimin bile hüznünü seven, Seni nasıl sevmezdi ki, Karanlığına ışık, Canına can olmaz mıydı? Anlayamadın... Anlatamadım... Öyle bir, Sarar sarmalardım ki; Hüznüne bulut, Tenine merhem, Derdine derman olur, Yüreğini yüreğime eş ederdim... Ben seni işte böyle sevdim, Bir evlat gibi, Taparcasına ... Çok Sevdim ... Çoook Sevdim... ŞiiR : Kibar Yalçın |