AH, BU DİL!.. VARLIĞI DA, DERT.. YOKLUĞU, DA!.. ÇOKLUĞU, DA!..
İnsanı; veli eden de, deli eden de, vezir eden de, zelil eden de.. hepsi dil değil midir? Bazan BAL’dan tatlı, bazan zehirden acı, bazan kılıçtan keskin, bazan da tutkaldan etkin.. Dil’den sizde şikâyetçi misiniz? Ya, dilsiz kalsaydınız, ne düşünürdünüz?..
Dil; iki tarafı keskin kılıç dersem, siz de benim bu fikrime iştirak eder misiniz? Yoksa siz, başka bir fikirde misiniz?

(ilâhi)

D İ L ’ İ N D İ L ’ İ

ŞİİR NO: 48 ** 24-KASIM-2008

GÖNÜLE GİDEN YOL, DİL’DİR,
ÖMÜRE, YOL VEREN.. DİL’DİR.
KEMİĞİ, OLMADIĞINDAN,
HER BİR YANA, DÖNEN.. DİL’DİR...

KİMİ DİL, KESTİRİR BAŞI,
BAZI DİL, YAPAR TRAŞI.
DİL VAR, KESER BİR SAVAŞI,
“ZEHİRİ, BAL YAPAN..” DİL’DİR...

DİL VARDIR, ÇOĞALTIR AŞI,
DİL’LER YAPAR, ÇOK GÖZYAŞI.
DİL, BAZAN YARAR.. BİR KAŞI,
“GERİYE DÖNMEYEN,” DİL’DİR...
.
DİL’DİR, BAĞI VİRAN EDEN,
DİL’DİR, GÖNLÜ HARAP EDEN.
DİL’DİR, RUH’U BİTAP EDEN,
“SERBEST GEZEN MAYIN,” DİL’DİR…

KILIÇTAN BETER, YARALAR,
BAŞTAN BAŞA DA, KARALAR.
BAZAN.. NEFES ALMA, SAĞLAR,
“KUL’A, SOLUK VEREN..” DİL’DİR...

DİL’LE; DİLE GELİR, BÜLBÜL,
KİME KONUŞUR, GONCA GÜL.
DİL’E; BOYUN EĞER, SÜMBÜL,
“YILAN’A, HÜKMEDEN..” DİL’DİR...

DİL İLE BAŞLAR, DUA’LAR,
DİLLERDEN SIZAR, ŞUA’LAR.
DİL’LE SÖYLER, FUKAHÂ’LAR,
“SÖZÜ, İLİM YAPAN..” DİL’DİR...

EZOP, ÇORBAYI PİŞİRMİŞ,
TERCÜMAN, TERCÜME ETMİŞ.
DERTLİ, DERDİNİ ANLATMIŞ,
“DERTLERİN, DERMANI..” DİL’DİR...

DİN, DER: SORUMLUSUN, DİL’DEN,
DİL, Kİ; BİLİR, HER BİR DİL’DEN!..
DİL, RABB’INA YÖNELMEDEN,
“EMAN’I KESİLEN,” DİL’DİR... (KİM’DİR?..)
18-08-1998 SAAT:18:00 Konak- İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])