YAŞAMAK
Geceler uzunmuş dedi.
Bir türlü sabah olmadı. Şu dizlerimde ki ağrı, Nedense dinmek bilmedi. Torun aval aval baktı. Ağrı denen şeye şaştı. Döndü dedesine baktı. Hemen sabah oldu, dedi. Anne kaldırdı kaşını, Torun güldürdü dedeyi. Baba esneyerek geldi, Deliksiz uyudum dedi. Anne astı suratını, Beni uyutmadın dedi. Kurdu sabah sofrasını. Masaya somurtup geldi. Dede torununa baktı. Yemeden sofradan kalktı. Babanın surat asıldı. Sıktı yumruk kaldı öyle. Çocuk yedi bir kaç lokma. Koştu dedesi yanına. Dedi sen anneme bakma. Babamada gönül koyma. Aldı cantayı eline, Bindi okul servisine. Baba çeketi elinde. Düştü ekmeğin peşine. Dede usul usul kalktı. Salonda sofraya baktı. Eline bastonu aldı. Ben çıktım dedi geline. Merdivenlerde dikeldi. Uzun uzun yola baktı. Ahh diye içini çekti Yaşamak ne zormuş diye. |