GÖRÜNÜYOR YOLUN SONU
Gitti gidiyordu ömür bu akşam,
Dağın altındaydı göğüs kafesim… Hayat bir solukmuş bir kuşmuş yaşam, Doktor hemşireler oldu nefesim… Acilde başladı canın pazarı, Toprak çağırıyor şair yazarı, Baba kardeş yanı seçtim mezarı, Kol kola girmektir şahı enfesi… Oksijen desteği açtı gözümü, Getirdi kendine serum özümü, Söndürdü yürekte yanan közümü, Hayal ettim yine İzmir Efesi… Bir yanımda oğlum başımda eşim, Terimi siliyor ayım güneşim, Kâğıda yazıldı nabzım ateşim, Git gel yazılacak ömrün adresi… Cantekin der; belli sonudur yolun, Dermansız dizlerin kalkmıyor kolun, Zalime isyandı bir ömür rolün, Gönüllerde yaşar halkın efesi… |