BİR ÖYKÜ YAZIYORUMGittiğin günden beri susuyorum Susmalar can yakar bilirsin. Bana çok uzak gibisin Dayanmak çok zor buna At gidişleri sahipsiz sokaklara, Gel artık. Sen de mi kelepçe vurdun diline? Konuşmuyorsun. Susmalar can yakar bilirsin sen de Canımı yakmak için mi susuyorsun? Celladım olur gözyaşın ağlama,sen üzülme Sar suskunluğunu kefene, Konuş artık. Bir öykü yazıyorum içime Seninle başlamış, Seninle bitecek olan. Ordaki en güzel cümle, Seni içinde barındıran. Ama kelimelerim eksik kaldı Yoruldum yazmaktan acıları Yarım kalmasın bu öykü,yardım et bana Al;son nokta armağanım sana Göm şu ayrılığı mezara Bu öyküyü bitir artık. CANSU GÖKÇE ağustos 2008 |