DONDUM BE ANA
Fukara gelmişim dünyaya
Üste başta olmadı ki hiç Gönlüm kırık büyüdüm Çocukkan üşürdüm Askerde dondum be ana Hiç gülerken görmedim ki babamı Ellerinde nasır, yüreğinde yara vardı Durmadan çalışır hep çare arardı Yetiremedi gençken içi dert doldu Bende gençliğime doymadım be ana Okuyamadım yoktu paramız Askerlik peygamber ocağı Vatan görevi kutsal derdi bize atamız Doğru dürüst yanmazdı ki sobamız Hep üşürdüm, Askerde dondum be ana Affet beni nazlı cananım Muradı murazı yarım kalanım Yıkıldı viran oldu gönül bağımız Ben gibi boynu bükük kalanım Gönlümde sevdan dilimde adın Yarin hayaliyle dondum be ana Garip şenol İsyanı kader, güleydim Dünyanın sefasını azcık süreydim At yat değil ufak arabaya bineydim. Sonbaharda yaprak gibi savruldum Tunceli dağlarında dondum be ana NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE |