Ola(bula)mazdım
Konuşulanlara göre hareket etseydim
Kendi evimin dahi yolunu bulamazdım Mücadeleden vazgeçip de çekip gitseydim Şu anki bulunduğum noktada olamazdım Söylenilen her şeyi şu kafama taksaydım Fırsatçılara bir umut ışığı yaksaydım Geriye doğru dönüp de arkama baksaydım Uzunca bir müddet ol diyarda kalamazdım Bardağı doldurup üzerinden taşırsaydım Mukallit gibi bazı şeyleri aşırsaydım İnsanlara bakıp da yolumu şaşırsaydım Seçici davranıp yanlışları elemezdim Malayani şeylerle vaktimi doldursaydım İpe sapa gelmez insanlara aldırsaydım Dolduruşa gelip de onlara saldırsaydım Hakikati hayatımda hakim kılamazdım Sabahları erken kalkıp yola çıkmasaydım Zulüm ve haksızlıklara karşı çıkmasaydım Engelleri aşıp duvarları yıkmasaydım Onca zorlukların üstesinden gelemezdim Nefsime yenik düşüp harama el sürseydim Şol gururumu ayaklar altına serseydim Üçe aldığımı otuz katına verseydim Son nefesimde huzur içinde ölemezdim Harun KARAGÜLMEZ (İster şiir deyin buna, ister yazı Kimse bilemez ruhumdaki enkazı) |